Iberische Lynx op jacht
Op jacht naar de Lynx
Tijdens ons bezoek aan Spanje besloten we verder naar het zuiden te reizen, naar Andújar. Uit eerdere ervaringen wisten we dat lynxen in dit natuurpark vrij gemakkelijk te spotten zijn. Bovendien hadden we een nacht geboekt in een van de fotografiehutten van Photologistics, dus onze verwachtingen waren hooggespannen.
We kwamen op een zonnige middag aan in Andújar en ontdekten al snel een moederlynx met haar twee speelse jongen. De welpen klommen zelfs in een boom! Door het warme weer zorgden warmtegolven echter voor problemen bij het fotograferen, en de foto's waren niet goed gelukt. We waren graag langer gebleven, maar we hadden diezelfde avond een afspraak in de fotografiehut, dus vertrokken we al snel.
Rond 17:30 uur ontmoetten we onze gids en gingen we naar onze wachtplaats voor die avond. Het was een kleine hut, waarvan de opening alleen bedekt was met wat camouflagenet. Het gebrek aan ramen betekende dat we ook geluiden konden horen, wat veelbelovend was. We gingen zitten, stelden onze apparatuur op, begonnen te wachten, en… werden niet teleurgesteld.
De Lynx op jacht
Plotseling verscheen er een schaduw op een van de rotsen in de verte. Een lynx kroop omhoog op de rots en hield de konijn in de gaten dat ons al een tijdje had vermaakt. Dit beloofde een interessante avond te worden! De lynx kroop langzaam steeds dichterbij, totdat het konijn hem in de gaten kreeg. Het konijn, dat het gevaar besefte, verdween tussen de rotsen, wat leidde tot een lange achtervolging.
De lynx bewoog zich in en om de rotsen, dook meerdere keren op het konijn af en ging af en toe zitten om te wachten en te luisteren. Zou het hem vanavond lukken? Het leek van niet, want de lynx verdween uit het zicht, om 20 minuten later terug te keren en opnieuw te gaan sluipen. Zou het deze keer slagen?
Na verschillende vruchteloze pogingen dook de lynx plotseling weer tussen de rotsen en hoorden we het konijn in paniek schreeuwen. Oh nee… dit leek serieus. En dat was het. De lynx verscheen opnieuw, stopte om naar de schuilhut te kijken alsof hij triomfantelijk zijn prooi wilde tonen, en verdween toen uit het zicht. We bleven nog wat langer wachten in de schuilhut, geplaagd door muggen, maar de lynx kwam niet terug.
Uiteindelijk, rond 23:00 uur, verlieten we tevreden de schuilhut. We hadden opnieuw een lynx gezien, hadden voldoende fotografische kansen gehad en hadden zelfs een unieke lynxjacht meegemaakt. Het was een prachtige avond geweest.