Op jacht naar wilde honden
Op zoek naar de groep.
Soms heb je van die ochtenden in Kruger die je verblijf in het park extra bijzonder maken. Dat was precies het geval op een ochtend in augustus, toen we besloten een route te nemen waar laatste vijf dagen wilde honden waren gespot. Tijdens deze vakantie hadden we nog geen wilde honden gezien, ondanks dat we meerdere wegen hadden gereden waar ze vaak worden waargenomen. We waren eerder al op zoek gegaan naar deze groep, maar hadden ze niet gevonden. We probeerden het toch nog maar een keer. Deze ochtend was het raak. "Wilde honden, got ‘em!" riep Greg enthousiast.
En inderdaad, daar kwamen ze aangerend. Bebloede koppen, volle buiken. Deze zes waren duidelijk onderweg naar de rest van de roedel om ze te voeden. We wisten dat er veel pups waren, en die hebben natuurlijk enorme honger. Omdat de groep richting een zijweg het veld in ging, besloten wij dezelfde afslag te nemen.
Plotseling stonden er drie andere wilde honden midden op de weg. Ook zij hadden bebloede koppen, maar hun buiken waren veel slanker. Ze hadden blijkbaar al gevoerd. We hielden ze in de gaten. Rechts zagen we opeens een hyena het veld inlopen. Daar zijn wilde honden niet dol op. Eén van de honden ging dreigend op de hyena af, en toen deze zich omdraaide om weg te lopen, kreeg hij nog een extra beet in zijn achterpoot.
De honden trokken in de richting van een picknickplaats, dus wij volgden hen. Terwijl we de man op de picknickplaats vertelden wat we hadden gezien, staken de honden de rivierbedding over. Wat een bijzonder moment! We besloten terug te gaan naar de zijweg, in de hoop de andere zes honden nog bij de rest van de roedel te zien, maar dat is helaas niet gelukt.
Opnieuw lukt het ze te vinden.
De volgende ochtend reden we opnieuw de weg van de wilde honden, maar lange tijd zagen we niets. Inmiddels was het prachtig licht geworden, dus we besloten dezelfde weg nog een keer te rijden, dit keer wat langzamer. En ja hoor, een roedel van elf honden! Ze waren duidelijk op jacht en liepen over de weg. Wij reden achter ze aan en volgden ze zo'n 11 kilometer. Het was echt prachtig, en in schitterend ochtendlicht!
Uiteindelijk verdwenen de elf honden ook het veld in, en besloten wij een rustige plek op te zoeken om te ontbijten. Al met al… het waren weer twee schitterende ochtenden in de natuur.
Een wilde hond wil de weg oversteken.
De hele groep.
