Rammeltijd!

Winter fotografie

Februari is bij uitstek de maand om hazen te fotograferen. De zogenoemde rammeltijd, de paartijd van hazen, is dan op een hoogtepunt. Vooral op koude ochtenden, als het gevroren heeft en/of sneeuw ligt, zijn deze dieren actief. Je ziet ze dan achter elkaar aanrennen of flink op elkaar intimmeren. Het zijn meestal niet mannetjes die aan het vechten zijn, maar een mannetje en een vrouwtje. Het vrouwtje kan behoorlijk van zich afslaan als ze nog niet klaar is om te paren, of als ze het doorzettingsvermogen van een mannetje wil testen. Een bijzonder en interessant spektakel.

Het is om die reden dat wij dat wij op een koude februari ochtend vaak in de polder te vinden zijn. Al voor zonsopkomst vinden wij een plekje bij een weiland. Daar leggen wij een isolatiematje neer en gaan vervolgens liggen. Omdat het dan nog een beetje donker is, zien de hazen ons niet aankomen en hebben wij kans dat ze rond zonsopkomst onze kant opkomen. Daarna begint het koude wachten.

Witte wereld

In februari 2021 lag er sneeuw in de voorjaarsvakantie. Wat een fantastische gelegenheid! Greg heeft uren in de kou en sneeuw gelegen. Zijn geduld werd echter beloond. Door de vallende sneeuw zagen de hazen hem niet liggen en gingen ze volop hun gang. Ze renden achter elkaar aan en als ze de ander te pakken kregen sloegen ze er vol op los. Wat een klappen kunnen ze uitdelen met hun poten en wat een verwondingen kunnen die scherpe nagels toebrengen! Terwijl de hazen in de sneeuw steeds dichterbij kwamen, lag Greg verkleumd, in de sneeuw te wachten en kleurde de lens langzaam wit. De kou drong door zijn kleding, maar de adrenaline hield hem warm. Pas als de hazen weer ver weg zijn realiseerde hij zich dat hij er meer als een sneeuwpop uitzag dan als een mens en besloot hij weer terug naar huis te gaan.

Berijpte morgen

Dit jaar (2023) lag er geen sneeuw in de voorjaarsvakantie, maar vroor het wel flink een aantal ochtenden. De rijp op het gras en de helder blauwe lucht liepen naadloos in elkaar over en zorgden voor een bijzondere wintersfeer. We besloten weer te gaan liggen en te wachten. En ja hoor, na lang wachten kwamen de hazen een aantal keer flink dichtbij. Ze renden in volle vaart achter elkaar aan, en letten niet goed op hun omgeving. Daarom naderde ze ons tot op enkele meters, voordat ze door hadden dat daar op het bevroren gras toch wel twee heel erg vreemde bulten lagen. Even stonden ze stil en bekeken ons eens goed. Plotseling gingen ze er als een haas vandoor (hoe kan het ook anders)😊 maar hadden wij wel de plaatjes waar we op hoopten.

Dus, als je het aandurft om kou te trotseren, is dit zeker de moeite waard. Wees voorzichtig, ga met respect met deze dieren om door je niet te laten zien en gewoon te wachten. Je geduld en het trotseren van de kou wordt zeker beloond.

Pak aan!

Ik krijg je nog wel…

Wat zijn dat voor rare figuren in het gras?